Goed tehuis gezocht voor 3-jarige kater

Ik zoek een goed tehuis voor mijn 3-jarige kater Krijger. Ondanks dat ik mijn hele leven (53 jaar) katten heb gehad, kan ik niet altijd genoeg gezag over Krijger uitoefenen. Hij is erg dominant en als hij bijvoorbeeld jaloers is, of als ik na de winter de grote tuin weer inga, valt hij me aan en bijt hij mij. Bij mijn man doet hij dat nooit, maar die heeft dan ook een natuurlijk overwicht op alle dieren, groot en klein.

Krijger zit graag binnen en houdt van gezelschap, maar het is zeker geen binnenkat. Hij moet echt de kans hebben om veel buiten te zijn en te jagen. Jagen kan hij als de beste. Sinds we hem hebben, zijn er in huis geen muizen meer te vinden en ook buiten vangt hij er vele, soms wel 10 op een dag. Hij heeft ook al een paar keer een jonge haas gevangen en vangt ook mollen, insecten. Alles eet hij op, inclusief de botten, behalve 1 soort muizen. Helaas vangt en eet hij in het voorjaar ook weleens een vogel.

Krijger is niet bang voor honden, integendeel: hij jaagt alle honden van zijn (zeer grote) terrein af.

Alhoewel er hier regelmatig kinderen komen en Krijger nog nooit een kind heeft aangevallen (hij tolereert best wel veel van kinderen) lijkt het me toch beter dat hij ergens terecht komt waar geen kinderen zijn.

Ik hoop dat er iemand is die een kater zoals Krijger zoekt:
- een gezellige kater, maar niet om te aaien
- een fantastische muizenvanger
- een kater die de honden weghoudt
We wonen in de Oostkantons, dus de afstand zou een probleem kunnen zijn.
Maar als u Krijger werkelijk wilt hebben, dan zijn wij bereid hem bij u te brengen. Maar misschien is het ook leuk om eens hier in onze schitterende omgeving rond te kijken.

Jonna

Ik ken de truc met de plantenspuit, zeer effectief, heb ik ook regelmatig gebruikt. Ik heb al 53 jaar lang katten, maar hij valt mij soms vanachter aan in de tuin of als ik hem aai en ik kan ook niet constant met een plantenspuit rondlopen. Ik aai hem al een tijd niet meer, maar tegen zijn enorme territoriumdrang (de tuin) en jaloezie heb ik geen verweer.

Natuurlijk zal het ook voor een deel bij mij liggen. Bij mijn man doet hij het gewoon niet. Maar als je een kat als huisdier wilt hebben is zijn gedrag voor mij onaanvaardbaar. Ik heb het een jaar aangekeken, maar het lukt gewoon niet. En juist omdat hij als huisdier hier gekomen is, kan ik hem niet zomaar aan zijn lot overlaten (ergens achterlaten, al zou hij zich waarschijnlijk wel redden) of laten inslapen.
Ik heb al aardig wat katten gehad, en geen van allen aanvaardden gezag, heb ik ook geen probleem mee, maar aangevallen worden is een heel ander verhaal.
Hij is gewoon te dominant voor mij. En het gaat mij werkelijk aan mijn hart om hem weg te doen.

Jonna

Mijn eerste reactie als hij mij aanvalt is die van een enorme woede. Ik heb hem geschopt, geslagen met een stuk hout en andere dingen, en geschreeuwd tegen hem. Meestal druipt hij dan af, maar dan is het kwaad al geschied. Als je mijn beschrijving hebt gelezen kun je zien dat zijn tanden zeer ontwikkeld zijn, hij bijt niet zomaar, hij bijt en krabt enorm diep, met ernstige verwondingen tot gevolg.
Het is ook gebeurd dat ik me verdedigde met een riek, maar hij bleef proberen mij aan te vallen. Wat ik in 53 jaar katten hebben nog niet meegemaakt heb.

Dit alles is natuurlijk geen reclame om een goed tehuis te vinden, maar toch hoop ik op een goed tehuis voor hem. Mijn man heeft nooit problemen met hem, maar aait hem ook nooit. Ik zou het vreselijk vinden hem te moeten laten inslapen. Eigenlijk vind ik hem een heel gezellige kater. Hij zit altijd bij mij in de keuken als ik aan het koken ben, in de hoop op een lekker hapje. Dat krijgt hij pas als ik klaar ben en altijd in zijn voerbakje. Hij heeft mij dan nog nooit aangevallen in de keuken, want dan is hij 'afhankelijk' van mij.

Bij m'n broer was er een gelijksoortige kat, die hem het leven zuur maakte, alles besproeien, klauwen, aanvallen,... maar dat is met één deftige smeet opgelost geraakt. En vreemd genoeg is het nu een grote knuffelkat geworden, al mag je hem nog steeds nooit op de buik aaien, dan slaat ie nu nog steeds tilt.

Andere truken om het af te leren: hem aan z'n nekvel vasthouden en eens goed terug blazen. En de moeilijkste truk, niet bang zijn als ie in aanvalshouding zit en er gewoon een beetje tegen babbelen, zodat ie door heeft dat je hem gezien hebt.

En probeer eens met snoepjes in de tuin, dan gaat hij misschien leren dat goed gedrag beloond wordt, net als in de keuken. Neem maar eesn iets mee buiten dat lekker ruikt, zodat hij het snel doorheeft dat je dat bijhebt.

@ Methos
Krijger eet geen snoepjes of brokjes. En dan nog zou het niet werken. Als het weer het toelaat ben ik de hele dag in de tuin. Bovendien gebeurt het binnenshuis ook. Het moet toch niet zo zijn dat ik de hele dag met stukjes vlees en een blik kattenvoer moet rondlopen.

@ Rita
Krijger is al lang geleden gecastreerd.

@ allen
Ik vind jullie goed bedoelde adviezen heel aardig, maar ik probeer al meer als een jaar van alles. Ik heb 53 jaar lang katten gehad, makkelijke, moeilijke, lieve, lastige en meegaande. Maar met Krijger en mij wil het gewoon niet lukken.
Mijn beslissing om hem niet te willen houden is niet lichtvaardig genomen, ik heb er al weken slapeloze nachten van, maar mijn besluit staat wel vast.
Al zou ik het vreselijk vinden als ik geen plekje voor hem kon vinden en hem zou moeten laten inslapen

Jonna

Helaas heeft hij je ogen niet opengekrabt. Een dier slaan en schoppen. Als je 53 jaar katten gehad hebt zou je toch 'kats' moeten praten en weten dat je nooit of nooit 'de baas' bent over een kat.
Ik had ook zo'n kater. Aanvallen, spuwen, de weg versperren in 'zijn' tuin zodat je niet door kunt zonder krabben, zelfs al hield ik de plantenspuit voor hem ... dat maakte het gewoon nog erger.
Tussen hem en mij hebben zich talloze kattengevechten voorgedaan. Ja, ik siste en beet ook hoor! Dat begrijpen ze tenminste in tegenstelling tot schoppen.
Als hij naast mij in de zetel zat en het puntje van z'n staart bewoog dan gromde ik al en deed hij niets. Anders viel hij gewoon aan. Je been herzetten was voor hem een reden om aan te vallen.
Bij mijn dochter was hij poeslief zolang ze klein was. Bij mij ook als hij een knuffel of eten wou.
Op kantoor zit er nog zo eentje, waarschijnlijk dezelfde voorvader want hun karakters zijn identiek.

PS: Bijna geen enkele kat wil over zijn buik geaaid worden. Kwestie van een reflex de organen te beschermen bij een gevecht.

Dank u

Hoi Ghenna en Pistachio,
ik lees dit net , het gaat mij om een kat over hun buikje aaien ,
als ze dat gewoon toelaten (Chanou is nu 10 en halve maand)
ze laat het nu gewoon toe, zal ze dat houden of gaat dat over dat ze het niet meer
wil wat is jullie ervaring er mee.
Ik kan haar nu gewoon op haar rug in mijn arm leggen en nog lekker op haar buikje kriebelen aaien.
groetjes an
mijn vorige katten wilden dat nooit /Chanou is echt een knuffel kat die andere niet.

Aukje, hartelijk dank voor je reactie.
Ik wilde niet meer reageren op alle haat-reacties, maar jouw reactie verdient wel een antwoord.

Met name de reacties van Gehenna en Pistachio hebben mij diep geschokt. Waarom mag ik mijn kat niet schoppen om hem van mij af te houden. Ik heb zoveel littekens opgelopen. Ik zou het zelfde doen bij een mens die mij aanviel.
Krijger heeft de pezen in mijn hand doorgebeten en mij een levensbedreigende infectie gegeven (vanwege de muis die hij net had verorberd). Die laatste 2 verwondingen waren de druppel die de emmer deed overlopen. Ik was doodsbang voor mijn kat.

Vervolgens heb ik ALLE (zover ik ze kon vinden via internet) dierenasiels en opvangcentra in Belgie en Nederland benaderd om hem te kunnen plaatsen. Ik heb zelfs bedragen tot 500 euro geboden, omdat ik een gezonde kat niet wilde laten inslapen. Nou, ik kreeg constant een afwijzing (of geen reactie). De opvang was vol, wilden geen katten, wilden geen agressieve katten, wilden alleen niet plaatsbare katten opvangen vanuit een asiel, etc.
Ik ben daar 9 weken dagelijks mee bezig geweest. Kon er niet van slapen en in de tussentijd had hij me al weer 2x aangevallen.

Gelukkig op het laatste moment kwam er een boer die hem wel wilde hebben omdat hij zo'n goede muizenvanger is. Ben enerzijds blij met die oplossing, maar denk nog iedere dag aan Krijger. Het zal altijd een zwarte bladzijde zijn in mijn leven.

Ik zou de topic graag willen sluiten.

Jonna

Hoi Pistachio
ja ze vind het heerlijk om op haar buik geaaid te worden,en als ze het niet leuk vind ga ik echt niet door,waarom zou ik dan heb ik haar en mij zelf er mee,
als je zelf iets niet meer wilt zeg je toch ook stop er is mee zo zal het bij een kat ook zijn ik wil niet meer (of ze draait zich om of ze wil zachtjes bijten (of dat nou zo is van ik wil spelen of stop er mee weet ik nog niet precies (maar ik stop dan zeker met aaien )ze komt overal bij me zit ik te computeren gaat ze in me nek liggen enz, het is gewoon een schatje,
ik weet dat ze bang is voor de douche ahahahahah heb ik ondervonden (want ze heeft uit verweer toen mijn borst open gekrabt heb nu de littekens er nog van,(wou er laten zien dat ze niet bang hoefde te zijn voor stromend water had het beter niet kunnen doen,is voor mij een goede les geweest heb haar toen ook niet gestraft was me eigen schuld (want ik wist dat ze bang was,maar wou haar van die angst af halen,enliep toen met haar lekker tegen me aan richting douche en toen probeerde ze uit allemacht weg te komen ja en ik kreeg alle nagels en krabben van haar over me tijdens haar vlucht weg,
en ze is vanaf dat we haar hebben al bang voor de stofzuiger is ze niet mee opgegroeit toen ze werd geboren ,



Hoi Jonna ,
ik snap je heel goed hoor als een kat je aanvalt en bijt en krabt is je eerste reactie weg met dat beest en maakt dan niet uit op wat voor manier,
maar schoppen en slaan is de weg niet,(verander je zijn karacter niet mee en je haalt dat bijten en krabben er niet mee weg.)
wat ik me alleen af vraag hoever is het zo gekomen ,wat is er gebeurt dat je kat je zo is gaan aanvallen ,want dat mis ik in het verhaal,er moet toch iets geweest zijn,
waarom hij zijn baasje aanvalt ,misschien als dat probleem aan gepakt was dan had je kat misschien wat liever kunnen worden ,
ik weet het of het zo zal wezen was maar een idee (gedachte)
voor jou ben ik blij dat ie een goed huis heeft gevonden,en voor de kat zelf
want uit je verhaal ging het gewoon niet meer)

groetjes an