Haha! Ik ben al jaren aan het werken hoor en m'n studies richten zich enkel tot de SOCIALE wetenschappen!
M'n betoog is enkel dat wetenschappelijke bevindingen de laatste tijd heel wat gangbare theorieën in alle soorten werkvelden ondergraven. Toch worden oude, achterhaalde theorieën zowel in het werkveld als door buitenstaanders vaak nog klakkeloos aanvaard als waarheid. In mijn eigen job is het niet anders!
Ik vind nog steeds geen enkel serieus document terug TEGEN het gebruik van aardappelschillen op de composthoop. Enkel de verschillende tuinsites die ongetwijfeld gewoon elkaar citeren of zich baseren op wat men vroeger meende te weten.
Bij VLACO (Lijkt mij toch redelijk serieus) vind ik:
“Aardappelen zijn behandeld met poeder tegen het voortijdig schieten of keesten.”
o Dat was vroeger inderdaad het geval. Tegenwoordig wordt gewerkt met koelcellen. Enkel kleine producenten en sommige particulieren gebruik nog het kiemremmende poeder. Spoel in dat geval de aardappelen af onder de kraan voor je ze schilt. In een aantal gevallen worden de aardappelen ook begast (stikstofgas) om kieming van de aardappelstock te voorkomen. Dit heeft geen effect op de latere compostering. Ook bio-aardappelen worden begast of gekoeld.
Tot zover dus al de theorie over de kiemremmende middelen! (Jaja, ik weet het vroeger was dat zo!
)
Verder vind ik bij VLACO, noch bij andere officiële instanties geen enkele aanwijzing dat aardappelschillen niet mogen gecomposteerd worden!? Overigens vind ik ook in wetgeving, regelgeving e.d. nergens terug dat aardappelschillen best niet in de groene bak (GFT) zouden mogen. Dus om ze nu meteen bij het restafval te gooien, lijkt mij dan ook overroepen!
Bovendien lijk jij er al meteen van uit te gaan dat alle aardappelschillen een grote kans hebben om besmet te zijn. Indien het om aardappelen uit eigen tuin gaat en blijkt dat deze besmet zijn, dan zou ik je betoog ten dele begrijpen.
En nu keer ik terug naar het thuiscomposteren: onder rozenliefhebbers is al lang geweten dat je bladeren van rozen met sterroetdauw best verwijderd en deze zeker niet op de compost gooit. Wetenschappelijk onderzoek spreekt dit echter hélemaal tegen en persoonlijk houd ik met de oude regel dan ook geen rekening mee: gevolg: de wetenschap blijkt gelijk te hebben; sterroetdauw verspreidt zich niet méér door de tuin dan vroeger. Rozen zijn geen aardappelen, maar de theorie dat oude gewoonten hardnekkiger zijn dan wetenschappelijke bewijzen wordt hiermee weer wel aangetoond!
Groeten,
Pol, leerkracht, amateurtuinier en op latere leeftijd ook terug student!