Als ik nieuwe woning lees denk ik direct aan keldergrond
. Veel bouwaannemers spreiden de grond die uit de fundering of de kelder komt gewoon uit op het perceel. Dit is inderdaad kleverige kleigrond met een blauw-geel tintje die je niet kan verbrokkelen. Deze grond is eigenlijk echt niet goed om zo direct in te planten. deze grond heeft door de eeuwen heen geen zuurstof gekend en geen bodemleven gekend dus dat is eigenlijk dode grond.
Waarschijnlijk is de bleke kleigrond bovenop het vroegere maaiveld opengespreid. Het maaiveld is eigenlijk een harde laag. M.a.w als het regent gaat dat water op die harde laag bijna niet kunnen wegstromen of doorsijpelen. Dit in combinatie met de kleigrond die het water opzuigt als een spons krijg je zeer natte toestanden ! En waar kan taxus niet tegen ? Idd. Natte toestanden
dan worden ze geel, bruin en uiteindelijk dood.
Ik zou het zo aanpakken :
Met een minigraver goed diepspitten zodat die harde laag goed doorbroken is en zodat ook de kleigrond wat vermengd is met de onderliggende lagen. (diepspitten tot toch zeker 50-60 cm) (opletten voor kabels ! )
Goed verteerde compost aankopen (dit is zeker niet duur !) Door het feit dat deze goed verteerd is zal er bijna geen zuurstof meer onttrokken worden aan de bodem. Dit is wel zo bij compost die nog niet goed verteerd is.
Deze aanbrengen en inwerken met een freesje. (een laag van ongeveer 2 tot 5 cm).
De taxus planten en iets hoger planten als normaal. Daarmee bedoel ik, ofwel wat op een bergje planten (lichtjes hé !
) ofwel wat de bovenkant van de kluit laten bovensteken (wel zien dat alle wortels in de grond zitten)
En als het enigszins kan, de grond rond de haagplanten in het begin wat loskrabben met een drietand of hak. (wel opletten voor wortels en stam. Zo stimuleer je de haarbuiskracht.
Hopelijk heb je hier wat aan !
Groeten,
Karel