Onze tuinbabbel is een plaats waar je ideeën, foto's, gebeurtenissen met andere tuinvrienden kan delen. Momenteel hebben we zo'n 12.000 tuinvrienden die hieraan deelnemen.
Heb je nog geen account?
Registreer je hier en maak deel uit van onze community.
Ons tuinforum is een plaats waar ideeën en inzichten over verschillende onderwerpen in verband met tuinieren uitgewisseld kunnen worden.
Heb je een tuinvraag, misschien is deze behandeld in het forum? of stel de vraag gerust aan onze tuinvrienden....
Bekijk hier de tuinfoto's van onze tuinvrienden.
Hier heeft elke gebruiker zijn eigen foto album. Plaats hier jouw mooiste tuinfoto's en deel ze met onze tuinvrienden. Zij kunnen op hun beurt van jouw tuin meegenieten en op jouw foto's reageren.
Bij de Plantenherkenner kun je foto's toevoegen van planten die je niet kent.
Andere tuiniers kunnen je dan helpen om de plant te identificeren.
Ik heb een kaartje gemaakt voor mijn papa die normaal gezien vandaag jarig was. Dit komt op zijn graf subiet!
Een bloemetje uit eigen tuin en een geleend tekstje (ben zelf niet zo goed in gedichtjes en van die dingen)
Mooi! Heel herkenbaar; hier ook al van mijn 14de zonder papa! Zijn lievelingsbloemen waren Ligularia omdat daar zoveel bijen en hommels op af kwamen. Wie mijn posts hier kent, weet hoe ik hem eer betoon ...
Dank je wel allemaal!! Ik maak zoiets bij elke gelegenheid en zet het op zijn graf, omdat dat me het gevoel geeft dat het aankomt bij hem. Misschien een rare gewoonte, maar ik vind dit persoonlijker dan alleen een bloemeke.
Misschien een rare gewoonte
Cindyke,
niks geen rare gewoonte, dit is liefde
Je moet gewoon doen wat je hart je ingeeft.
Een prachtig gebaar!!! Een "super"kaart.
groetjes José
Zeer mooi en ontroerend kaartje ben mijn ouders al 17 jaar kwijt. Soms doe het ineens raar als ik naar onze kindjes kijk en me dan af vraagt waren ik en mijn broertje ook zo(stout, frank, braaf, kapoenerig) ik kan het niet meer vragen, dat doet soms pijn.
Ik weet wel dat wij ook kattekwaad uitspookte maar dat is toch andes dan wat de kinderen nu doen. Zijn niet alleen onze kids ook andere van vrienden die zo zijn, dat die ouders ook zeggen als wij dat vroeger riskeerde, dan kregen we onze pa zijn hand van dichtbij te zien en te voelen
@ tuinfairy: Ik praat ook nog regelmatig met hem, stel hem nog veel vragen en denk dat hij mij onbewust op't goede pad zet of zoiets en vraag hem ook over iemand te waken als ik iemand ken die het moeilijk heeft!
@ Dendrodan: wij waren ook niet van de braafsten maar kenden wel grenzen. Onze papa of mama moest maar kwaad kijken en we wisten al hoelaat het was!!
We hadden wel meer respect voor ouderen denk ik of toch tot aan onze puberteit