Minouke,
Ik begrijp best dat het slopen van een (stuk) bos pijn doet. Hier heeft INBO een jaar of 3 geleden hetzelfde gedaan. Ik begreep het nog enigszins, omdat de bomen die er stonden overwoekerd waren door klimop en je ze een voor een het loodje zag leggen. Dat ze daarbij een stukje bos van een buur - ongevraagd - kapot hebben gemaakt om het hout tijdelijk te kunnen stockeren kon op minder begrip rekenen. Dat de werken halverwege gestopt werden en er nooit wat gebeurd is met heraanleg, maakt me gewoon boos. Het lijkt haast wel of er iemand hout nodig had voor zijn haard.
Ik word net zo boos als er weer een (stuk) bos gekapt wordt om plaats te maken voor industrie - al helemaal als er alternatieven zijn.
Een bos platgooien is een kwestie van dagen of weken. Een volwaardig bos laten opgroeien eentje van eeuwen.
Ik denk niet dat ik al 300 bomen heb geplant. Hier in de tuin moeten het er een 20-tal zijn, zelf geplant of ervoor gezorgd dat jonge boompjes die spontaan uitkwamen kunnen opgroeien.
Ik heb ze niet geteld bij boomplantacties.
Niet iedereen heeft een tuin, laat staan eentje waar je zelfs maar 1 boom in kwijt kan.
Niet iedereen heeft zelfs maar de mogelijkheid om deel te nemen aan boomplantacties.
Veel van die acties zijn ook eerder symbolisch van aard. Mensen krijgen de kans om een steentje (boompje) bij te dragen, krijgen een stukje bewustzijn mee en helpen zo - hopelijk - ook om dat stukje bos (en hopelijk meer) - mee te beschermen. Al was het maar door er geen zwerfvuil in achter te laten en op de paadjes te blijven.
Veel mensen hebben in deze coronatijd ontdekts dat bossen prettige plekken zijn om in te vertoeven.
Tegelijkertijd heeft onze biodiversiteit veel meer nodig dan bomen en bossen alleen.
Er zijn massa's planten en dieren die momenteel bedreigd zijn die niets hebben aan bossen. Kijk maar eens naar de lijsten die je vind op
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rode_lijst.
Als je een stukje natuur wil inrichten waar die planten en dieren weer kunnen leven, kan je soms niet anders dan tabula rasa maken met wat er nu al groeit.
En ja, dat doet pijn.
"Maai mei niet" heeft ook de bedoeling om mensen bewust te maken van het belang van biodiversiteit en om hen te tonen dat ze daar zelf aan kunnen bijdragen. Zonder kosten, zonder moeite te moeten doen.