Bittere citrusvruchten in ons klimaat

hallo

de citroenboom die ik had daar kwamen eetbare citroenen aan
dus niet bitter

mvg
an

Dus als ik het goe begrijp is het artikel in kwestie nie echt betrouwbaar.

Ben, kunnen limoenen en pompelmoezen ook buiten staan in ons klimaat? Want die vragen toch meer warmte dan bvb een citroen...

groetjes

Sam

Sam,

Alle citrusplanten kunnen tussen half mei en half oktober gewoon buiten staan op een zonnige plek.
Half oktober gaan ze naar een kas o.i.d. om daar te overwinteren tot half mei bij een optimale temperatuur van 5 -10 graden.
Poncirus trifoliata (familie van citrus) kan in de volle grond staan en verdraagt temperaturen tot - 26 graden.
Enkele kruisingen met deze familie kunnen ook wat vorst verdragen, maar daar zit wel een veel lagere limiet aan b.v. Ichangesis, Yuzu: -4, -8. Maar de vruchten van deze planten smaken niet zo lekker als de echte citrussen. Dan tref je meer een terpentine-achtige smaak.

Groetjes, Ben.

Sam,

Bij een bezoek aan de botanische tuin van Leuven afgelopen jaar zag ik een erg mooie pompelmoes (Citrus maxima) in kuip in de tuin. Met verschillende mooie grote vruchten. Helaas was de naamgeving verkeerd en stond er een bordje bij dat het Citrus paradisi (grapefruit) zou zijn. Men zou het veranderen beloofde men mij destijds. Of het ondertussen al gebeurd is weet ik nog niet.
Naast die pompelmoes stonden ook enkele citroenen in kuip. Alleen was de toestand van die bomen veel minder fraai. Dus je ziet dat dat niets uitmaakt.
Eenzelfde variëteit van een sinaasappel in Brazilië geeft een andere smaak dan in Spanje. In Brazilië zal er minder citroenzuur in de vrucht zitten als in Spanje. Daarom teelt men b.v. ook geen of weinig mandarijnen in de tropen. Er moet toch wel wat citroenzuur aanwezig zijn voor een lekkere smaak.
Ook de kleur van de rijpe vrucht is anders: uit Brazilië vaak nog voor een groot gedeelte groen/bruin.
Uit Spanje is hij oranje. (temperatuursverschil!)
Citrus in de kamer?
Warm en donker geeft erg veel bladverlies. Koel en wat donkerder kan nog. Als de plant ook nog te nat wordt gehouden gaat het mis. Normaal gesproken komt er wel weer blad terug. Alleen moet de plant op die manier wel veel werk verzetten. En of hij dat jaren lang volhoudt is de vraag.

Groetjes, Ben.

Sam,

Is wel heel kort door de bocht.
Er spelen nog wel andere zaken mee zoals soort onderstam, grondsoort, bemesting etc.

Groetjes, Ben.

Aquarius,

Welkom op dit forum.
Ik ben heel benieuwd over welke plant (naam) men je in Mexico heeft verteld en welke plant je hier dan uiteindelijk hebt aangeschaft.

De standplaats is goed. Zorg ervoor dat hij niet op de tocht staat. Als er de mogelijkheid is om de plant daar op tijd van de frisse lucht te laten genieten is het helemaal optimaal.
Dat de plant wat bladeren verliest als hij naar binnen wordt gebracht is eigenlijk normaal. Als het er maar niet teveel worden.
Wees zuinig met water. In de winter verbruikt hij gewoon minder. Uiteraard niet helemaal uit laten drogen, maar ook zeker niet constant nat houden.
Citrus is geen ijzervreter, al wordt dat wel dikwijls verteld. Geel blad is vaak veel meer het gevolg van te lang te natte voeten waardoor wortels afsterven.
Staat de plant in de zware klei of lekker luchtige potgrond?

Groetjes, Ben.

Aquarius,
Met citron vert heb je een heel goede vruchtdragende limoen. Officieel heet hij Citrus latifolia en wordt ook wel Persian lime of Tahiti genoemd. Hij wordt het meest gekweekt in Brazilië en daarna komt Mexico. De vruchten zijn iets groter dan van Key lime. Key lime is het kleine limoentje dat hier vaak in de winkels ligt.
Latifolia wordt heel veel gebruikt voor de sapindustrie: groter dan key lime, dus meer sap en omdat hij triploïd is bezit hij ook geen zaden. Dat is voor de sapindustrrie natuurlijk ook een pluspunt.
Wat de doornen betreft: bijna alle citrusplanten hebben doornen.
Mexico staat ook bekend om zijn zoete limoen. Die staat bij heel veel mensen bij hun woning.
Het is een limoen die geen citroenzuur bevat en daarom zo zoet is.

Wat die klei aan de plant betreft: Zeker aan de wat drogere kant houden, want die klei blijft heel lang nat.
Op www.oranjerievereniging.nl/citrusstart.htm heb ik precies beschreven hoe je dat met die klei het best kunt doen. Nu nog niets ondernemen!!!!! Pas in het latere voorjaar, als de plant flink nieuwe scheuten maakt en dus ook nieuwe heldere witte wortels heeft.

Veel plezier ermee.

Groetjes, Ben.

Aquarius,

Hoe noemde men die citrus dan in Mexico? Daar gebruikte men toch wel een naam voor?

Groetjes, Ben.

Aquarius,

Citron vert, ook wel latifolia genoemd, geeft vruchten met een vorm zoals het limoentje dat bij ons in de winkel ligt. Wel een klein maatje groter. De naam citron vert doet vermoeden dat de vrucht groen zal blijven, maar in ons klimaat wordt de vrucht gewoon geel.
De limoen in Mexico heeft een ronde vorm, en heeft de Latijse naam Citrus limettioïdes Tan. Palestine.

Groetjes, Ben.

Greety,

Warmte op dit moment met daarbij de drogere lucht van de verwarming zorgt er voor dat bladeren, bloemen en vruchten afvallen.
De beste plaats om te overwinteren is een lichte, luchtige en koele plaats b.v slaapkamer, overloop etc.
Een koelere gang is beter dan een warme kamer. Maar er moet ook wel wat licht zijn voor de plant.
De bloemen, vruchten gaan dan langzaam verder.
Verder draagt een plant bij normale omstandigheden zoveel bloemen en vruchten als hij aan kan. De rest stoot hij gewoonweg af.

Groetjes, Ben.

Als de vrucht hard aanvoelt kun je hem nog wel laten hangen. Het is immers ook een saptrekker voor de plant. Is hij al wat zachter dan kun je hem er desnoods ook afhalen, want dan is hij al overrijp.
Om de plant te sparen hoef je hem niet te plukken.


Groetjes, Ben.

Jamespond,

Citrussen kun je op verschillende manieren kweken.
Ik ken liefhebbers die hun citrussen overwinteren bij een temperatuur van rond de 18- 19 graden. Ze hebben dan ook vaak nog warmtematten onder de potten en extra speciale lampen om voor voldoende licht te zorgen. Deze manier kost behoorlijk wat geld en is nog niet eens altijd in het voordeel van de planten: zwakkere planten en eerder kans op ongedierte.
Andere liefhebbers maken een keuze in planten. Zij kiezen planten die in de winter met de nodige bescherming buiten kunnen blijven. Ik denk dan aan o.a. ook aan de kruisingen met poncirus. De vruchten daarvan geven echter vaak een iets terpentijn-achtige nasmaak. Wel is het zaak om die planten op tijd in te pakken en ook weer uit te pakken als het even kan. Zelfs kwekers in Zwitserland hebben het zo geprobeerd, maar moesten zoveel extra investeringen in geld en tijd steken dat ze er nu op terug gekomen zijn en hun planten gewoon koel bij 5 - 10 graden zijn gaan overwinteren.
Alleen de Poncirus trifoliata kan echt bewezen -26 graden overleven.
Wat er precies onder winterhard verstaan wordt is heel verschillend. Als planten bij b.v -5 of -10 graden ingepakt moeten worden lijkt me die naam niet juist.
Heb je maar enkele planten in die categorie, dan kun je wat meer riskeren, maar zul je toch steeds op je hoede moeten zijn.
Heb je een groter aantal planten en dan ook nog in diverse soorten, dan kun je ze zeker niet op die manier laten overwinteren.
Zo heb ik o.a. een limoen staan die bij een eenmalige temperatuur van 4 graden al zijn blad laat vallen. Dat is ook niet te stoppen door de temperatuur daarna te verhogen. En wat te denken van de grapefruit en pompelmoes.
Citrussen in de volle grond of in pot zijn ook 2 verschillende verhalen. In pot kunnen citrusplanten veel minder kou verdragen. Bloemen en jonge scheuten zijn al verloren bij enkele graden vorst.
En citrussen hier of in Spanje in de volle grond is ook weer totaal anders. En dan nog zie je ook in Californië en Spanje regelmatig hele boomgaarden waarvan de vruchten door de vorst niet meer bruikbaar zijn. Of dat in het voorjaar alle bloesem bevroren is.
Een citroen tot - 7 lijkt me echt niet haalbaar. Citroen lijkt misschien wat sterker dan de andere citrussen, maar in de loop van de jaren dat ik er mee bezig ben, blijkt dat tegen te vallen. Zeker als de potkluit wat aan de natte kant is, geeft de citroen snel problemen.
Mandarijnen kunnen iets meer hebben. Ze worden niet in tropische gebieden gekweekt omdat de smaak dan niet zo lekker is als wanneer ze in de subtropen gekweekt worden. Maar ook hierbij zijn bloem en jonge scheuten gevoelig voor vorst. De satsuma is misschien wel de sterkste onder de mandarijnen, maar - 12 lijkt me ook overdreven. Ik zal het in ieder geval niet proberen.
De dikkere schil waar je het over hebt: ik vraag me af of het niet meer te maken heeft met de soort bemesting als met de koudere overwintering.

Groetjes, Ben.

Sbeetje,

Dit lijkt me meer de realiteit. Een enkele keer 1 of 2 graadjes vorst kan soms nog wel, maar dat moet echt niet te vaak gebeuren. Aan bloem, jonge vruchtjes en jonge scheuten is dat dan inderdaad al te zien. Zeker bij planten in pot in ons klimaat.

Groetjes, Ben.

Ben,µIk wou nog even toevoegen dat de dikkere schil te maken heeft met minder warmte ten tijde van de rijping van de vruchten en eigenlijk (volgens mijzelf) niets te maken heeft met overwintering in onverwarmde serre. Bij het herlezen van mijn posting had ik gemerkt dat dit niet duidelijk genoeg was uitgelegd.

Ben
Bedankt voor je omstandige uitleg.
Wat mij interesseert in de kweek van citrussen is de mogelijkheid om deze planten zonder al te veel speciale zorgen te kunnen kweken, en tegelijk toch volop van de vruchten (en natuurlijk bloemen en geur) te kunnen genieten. Ik focus mij niet zozeer op speciale soorten, als wel volledig op vorstresistentie en gemak van overwintering. De limequats (limonella is een commerciele naam) zijn eveneens interessant, vermits ze vrij klein blijven en dus ook nogal gemakkelijk overwinterd kunnen worden voor een koud venster, wat moeilijker wordt voor grotere citrussen...
Het is gewoon leuk om te experimenteren met deze planten, ik ben ook van plan om wat kruisingen uit te voeren, maar da's voor later...
Qua potgrond gebruik ik gewone standaardpotgrond, eventueel wat gemengd met grind (ik gebruik graag standaard vijversubstraat als grind omdat die nogal poreus is en ik denk dat die goed lucht vasthoudt), ik heb reeds citrussen gekweekt in een mengeling van standaard potgrond met champignonmest, en dat ging ook heel goed. in het voorjaar (en dan nog eens ong 2 maanden later) geef ik een snuifje ijzerchelaat (ik weeg het niet exakt af, dus 1 of meerdere snuifjes, hangt een beetje af van de grootte van de plant), en dan verder in het jaar als ik zou tekenen zien van ijzergebrek. Qua bemesting gebruik ik koemest (in kruimel, vermits korrel gemakkelijk beschimmelt) dat NPK 2+2+2 heeft, soms afgewisseld met koemest/paardemest dat iets hoger in N is (ong. 4). Ik heb nooit problemen met mijn planten.
Ik dacht dat de dikkere schil werd opgebouwd als bescherming tegen de koelere zomers ? De meststoffen die ik toedien zijn niet echt agressief. Ik heb in het verleden met anorganische meststoffen proberen te mesten (zowel mijn citrussen als de bonsai als andere potplanten) maar daar ben ik intussen volledig van teruggekomen, dus ik gebruik nu enkel zachtwerkende organische meststoffen in kruimel, zelfs voor mijn orchideeen. Misschien niet de meest koosjere methode, maar werkt wel voor mij...
Groetjes, Yves
Ik kon blijkbaar mijn naam niet meer gebruiken als aka, dus werd het maar Jamespond, gezien mijn affiniteit met vijvers, jeweetwel, in het Engels is een vijver een 'pond' (...en ik vond het wel grappig...)

Ben,

Bedankt voor je advies. Ik was niet op de hoogte dat stikstof het belangrijkste was voor citrussen, maar onwetend heb ik het blijkbaar al toegepast door een meststof met hogere N waarde gedurende het groeiseizoen toe te passen. In elk geval, ik heb zeer gezonde planten, en de enigen die ik reeds verloren heb, waren te wijten aan experimenten met vorsttolerantie...

Yves

Sam,

Er zijn wel een paar honderd verschillende variëteiten van de citroen. Dus om zo maar een naam te noemen is niet goed. Misschien dat wanneer je een foto van de vrucht plaatst er iets meer te zeggen is. Dan ook graag een foto van een gehalveerde vrucht, niet over de lengte doorgesneden, maar in het midden van de vrucht zodat de dikte van de schil en het aantal partjes goed te zien is. Een foto van een blad helpt misschien ook nog.

Groetjes, Ben.